اهدای بی‌اعتمادی: طرح ارز دیجیتال خوارج خراسان به عنوان یک دام دیجیتالی
گروه خوارج خراسان در نشریه شماره ۳۷ صدای خراسان خود، بار دیگر خواهان حمایت مالی شده است. طبق معمول، این کار را به صورت رمزی انجام میدهند، از “کمک به جهاد رسانه ای” حرف میزنند و از مؤمنان میخواهد که “قلم را در کنار شمشیر حمایت کنند”. اما زیر کاسه ای نیم کاسه وجود دارد. در زیر این شعارهای دیجیتالی، یک عملیات آسیب پذیر، قابل ردیابی و به طور فزاینده‌ای خطرناک نهفته است: جریان مالی ارز دیجیتال خوارج خراسان یک تله است، هم برای کمک کنندگان مالی و هم برای خود این گروه.
آنها ادعا میکنند که فراخوان شان برای کمک‌های مالی امن، ناشناس و از جاسوسان محفوظ است. اما هر کسی که با پروسه تحلیل، تعقیب و بررسی عدلی آشنا باشد، میداند که این دروغ است. هر کود QR و کیف پول رمزی که توسط گروه خوارج خراسان استفاده میشود، یک ردپای از معلومات از خود به جای میگذارد. دولت‌ها و پژوهشگران مستقل، این جریان‌ها را با استفاده از اطلاعات منابع باز و تحلیل نمونه ها ردیابی میکنند. در واقع، چندین کیف پول وابسته به گروه خوارج قبلاً حتی بدون اینکه خود گروه متوجه شود، از بین برده شده یا تحت کنترول درآمده است.
در یکی از مقالات، آنها مینویسند: «فقط کسانی که اخلاص و هوش دارند از این مأموریت حمایت خواهند کرد… بقیه ترسو یا جاسوس هستند.» این لحن سخنگویی بر کمک کنندگان فشار وارد میکند و در عین حال بذر بی‌اعتمادی را میکارد. شما چی میدانید، اگر کیف پول رمزی شما تحت نظارت باشد؟ و یا اگر کود QR توسط یک نفوذی جایگزین شده باشد؟ ویا اگر همان کمک مالی باعث دستگیری شما شود؟
این فقط یک فرضیه نیست. در سال گذشته، چندین دولت غربی و منطقه ئی انتقالات ارز رمزی مرتبط با خوارج خراسان را رهگیری یا تغییر مسیر داده اند. در برخی موارد، لینک های کمک مالی بی سر و صدا تعویض میشوند و وجوه را به پلتفرم‌های جمع‌آوری اطلاعات یا تله های استخباراتی هدایت مینمایند. ترس وهراس خود خوارج خراسان در مورد جواسیس، که بارها در این شماره بیان شده است، میتواند به همان آسانی در مورد سیستم کمک‌های مالی خودشان نیز صدق کند.
خوارج خراسان به جای ساختن یک اقتصاد مقاوم، یک لوله درزکننده ساخته است. روش‌های جمع آوری کمک‌های مالی آنها ناامن، قابل رهگیری و آسیب رسان به روحیه است. بدتر از آن، محیط مشکوک آنها تفتش یا اعتماد به کسانی که روند جمع‌آوری را اداره میکنند، غیرممکن میسازد.
سازمان که نمیتواند از پول خود حفاظت کند، نمیتواند از مأموریت خود نیز حفاظت کند. و نشریه «صدای خراسان» شاید بهتر است «صدای شکست» نامیده شود، زیرا هر درخواست ارز رمزی اعتراف به ناامیدی است، نه قدرت.
امواج پرس
اولین کسی باشید که نظر بدهید on "اهدای بی‌اعتمادی: طرح ارز دیجیتال خوارج خراسان به عنوان یک دام دیجیتالی"