مسوولان وزارت انرژی و آب می‌گویند که به منظور حل مشکلات برق در کشور، پروژه‌های تولید برق را در اولویت‌های کاری این وزارت قرار داده‌‌اند.
به گفته مسوولان در این وزارت، ساخت بند برق «سروبی دوم» و «باغ دره» نیز در برنامه‌های پنج ساله این وزارت قرار دارد.
قاری مطیع الله، سخنگوی این وزارت گفته است که سروی و نقشه برداری بند برق سروبی دوم نیز تکمیل شده است.
آقای مطیع‌الله می‌گوید: «مصارف مجموعی بند سروبی دوم ۳۰۰ میلیون دالر تخمین شده است. ظرفیت تولید برق ۱۸۰ میگاوات میباشد. ما برنامه پنج ساله برای تولید انرژی از منابع داخلی داریم. به طور مثال بند آب باغ دره، بند سروبی دوم و پروژه برق آفتابی نغلو.»
در همین حال، اعضای سکتور خصوصی همچنان می‌گویند که توسعه اقتصادی در کشور بدون تولید انرژی امکان پذیر نیست و وزارت آب و برق باید تلاش‌ها برای توسعه تولید برق در کشور را بیشتر سازد.
خان‌جان الکوزی، عضوی اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری، در این مورد می‌گوید: «انرژی و برق در بخش صنعت، تولید، تجارت، زراعت و همچنان در زندگی عادی ما یک رکن مهم است، بدون انرژی وطن آباد نمی‌شود.»
علاوه براین، کارشناسان اقتصادی نیز به این باوراند که ایجاد بندهای تولید برق در کشور می‌تواند افغانستان را در راستای تولید انرژی به خودکفایی برساند و از احتیاجی برای خریداری برق از کشورهای همسایه رهایی بخشد.
دریاهای افغانستان
دريای آمو (جيحون): از کوههای پامیر سرچشمه گرفته 2620 کیلومتر طول داشته که حدود 1126 کیلومتر از آن در قسمت مرزهای شمالی کشور با تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان میباشد و قسمت هایی از آن قابل کشتیرانی است. در سواحل آن دریای شیرخان بندر و بندر حیرتان قرار گرفته که کالاهای صادراتی یا وارداتی افغانستان به ممالک آسیای میانه از این طریق مبادله میشود. جیحون دارای آبشارهای متعدد است و برای تولید نیروهای هیدرولیک قابل استفاده میباشد.
دريای هريرود: از کوه بابا در مرکز افغانستان سرچشمه گرفته، از هرات میگذرد و در شمال غربی کشور اندکی از مرز مشترک ایران و افغانستان را تشکیل داده سرانجام در ریگزارهای ترکمنستان فرو میرود. 1230 کیلومتر طول داشته و دارای آبشارهای متعدد است و برای تولید نیروی برق مناسب میباشد.
دريای کابل: از کوههای شرقی سرچشمه گرفته از بین دو شهر مهم «کابل» و «جلال آباد» عبور کرده، وارد خاک پاکستان میشود و به دریای «سند» میریزد.
دريای هلمند (هيرمند): از کوههای پغمان در غرب کابل سرچشمه گرفته و 1400 کیلومتر طول دارد و در جنوب غربی افغانستان قسمت کمی از مرز مشترک ایران و افغانستان را تشکیل میدهد و مهمترین منبع تامین آب جهیل های سیستان و بلوچستان و اراضی زراعی شمالی آن است.
دريای لوگر: در لوگر
دريای پنجشير: در پنجشير
دريای اليشينگ: در والينگار نورستان
رود کنر: در کنر
دريای مرغاب: در شمال غرب افغانستان
دريای ارغنداب: در غزنی
دريای خاش: در غرب کشور
فراه دریا: در فراه
دریای ادرسکن: در شندی
دريای غزنی: در غزنی
بسیارعالی هسته
ماهمه چیز هاراداریم از قبیل آب وگاز تیل ودیگرزخایر که دنیا ندارد ولی خود رادر معرض کمک این وآن قرار دادیم که این کمک های ناچیز هم برای نسل آینده مان یک تحدید بزرگ است
وخدا کند که همه دست به دست یکدیگر بدهیم واین وطن داغ دیده را سرپا ایستاده کنیم
در دریا الینګار خوب جای جورکردن برق داره وبرق دایمی از این دریا جور میشه