تیمی متشکل از زنان و مردان پناهنده از افغانستان، ایران و سوریه در مسابقات جهانی جودو در قطر اشتراک دارد. اعضای این تیم امیدوارند که بتوانند به مسابقات بعدی المپیک راه یابند.

مسابقات جهانی جودو روز یک شنبه در دوحه، پایتخت قطر شروع شد و بیش از ۶۰۰ ورزشکار از حدود ۱۰۰ کشور برای دستیابی به جمعاً ۱۵ عنوان قهرمانی باهم رقابت می‌کنند. در پهلوی مسابقات در رقابت‌های ‌انفرادی، تیم‌های ملی نیز باهم رقابت می‌کنند.

در این مسابقات، جهان ورزش شاهد یک رویداد خاص است: برای نخستین بار در تاریخ ورزش، در یک مسابقه جهانی تیم مختلط از پناهندگان در رویارویی مستقیم با تیم‌های ملی برای عنوان قهرمانی رقابت می‌کند.

تیم بین‌المللی پناهندگان ( IRF) از سه زن و سه مرد تشکیل شده است. نگاره شاهین، مهاجر افغان در کانادا نیز عضو این تیم بین‌المللی است. برای این خانم ۲۹ ساله اشتراک در مسابقات جهانی جودوی ۲۰۲۳ یک نقطه عطف دیگر در موفقیت‌های ورزشی‌اش می‌باشد.

فرار بعد از جمهوریت

شاهین حدود دو سال بعد از اشتراک در مسابقات المپیک توکیو، حالا در دوحه یک بار دیگر در صحنه بزرگ ورزش جهانی قرار دارد. داستان او در کل متأثر از مهاجرت و پناهندگی است.

او ۱۸ سال اول زندگی‌اش را با خانواده‌اش به عنوان مهاجر در پاکستان به سر برد، جایی که در سن ۱۱ سالگی به ورزش جودو آغاز کرد. بعد از برگشت موقتی به افغانستان، بار دیگر پس از فروپاشی نظام جمهوریت مجبور به مهاجرت شد. او حالا در کانادا زندگی و ورزش می‌کند.

تیمی به حیث «نماینده همه پناهندگان»

شاهین افزود که به عنوان یک فمینیست خود را خوشبخت احساس می‌کند که به عنوان عضوی از تیم در مسابقات جهانی اشتراک می‌کند که اعضای آن را به صورت مساویانه زنان و مردان تشکیل می‌دهند.

شاهین که در رشته علوم سیاسی تحصیل کرده است و حالا برای دستیابی به درجات بالاتر اکادمیک در کانادا به تحصیل ادامه می‌دهد، تأکید کرد: «همبستگی در درون تیم مختلط ما بی‌مانند است. تیم ما به نحوی از همه پناهندگان جهان نمایندگی می‌کند.»

محبوبه بربری از ایران و مونا داهوک از سوریه نیز در کنار شاهین عضویت این تیم را دارند. شاهین با اشاره به کشورهای مبدای هم‌تیمی‌هایش تصریح کرد: «ما هر سه از کشورهای می‌آییم که زنان شان توسط دولت به صورت سیستماتیک مورد تبعیض قرار دارند و برای حقوق بنیادی شان مبارزه می‌کنند. به این دلیل حضور ما در «تیم بین‌المللی پناهندگان»، مقاومت زنان را در کشورهای ما نیز انعکاس می‌دهد.»

جودو، انرژی‌بخش مقاومت در زندگی

شاهین افزود که جودو برای او بیشتر از صرفاَ یک ورزش است: «جودو نه تنها از من یک یک ورزشکار ساخت، بلکه به من برای غلبه بر مشکلات زندگی شخصی نیز نیروی مقاومت بخشید.»

محبوبه بربری، نخستین ورزشکار جودو از ایران است که قرار بود در لباس ورزشی «تیم بین‌المللی پناهندگان» بدون روسری در مسابقات جهانی جودو اشتراک کرده است. اما او به تاریخ ۱۱ مارچ به دویچه وله اطلاع داد که به دلیل نداشتن اسناد کافی نتوانسته است برای اشتراک در این مسابقه به قطر سفر کند.

محبوبه بربری، ورزشکار ۳۲ ساله  بعد از مهاجرت از زادگاهش از سال ۲۰۱۸ به این سو در آلمان زندگی می‌کند. او در مصاحبه با دویچه وله گفت: «ایجاد تیم مختلط بین‌المللی پناهندگان از پیام همبستگی جهان با پناهندگان منشاء می‌گیرد.»

خانم بربری پیش از مهاجرت عضو تیم ملی جودو در ایران بود. این ورزشکار رده سنگین وزن اعتراف کرد: «طبعاً همه ورزشکاران عالی ترجیح می‌دهند در چهارچوب تیم ملی و زیر پرچم کشور خود وارد میدان شوند، اما این امر بعضی اوقات به دلایلی ممکن نمی‌باشد.»

المپیک سال ۲۰۲۴ در مرکز توجه

خانم بربری زمانی که قرار بود برای اشتراک در این مسابقات به قطر سفر کند، با افتخار گفت که با اشتراک در مسابقات جهانی جودو، این امکان برای او نیز میسر می‌شود تا به رؤیای زندگی‌اش دست یابد و موفق شود که به بازی‌های المپیک سال ۲۰۲۴ در پاریس راه یابد.

هدف اصلی وحید سرلک، مربی تیم بین‌المللی پناهندگان نیز این است که این تیم به مسابقات المپیک راه یابد. او «چانس واقعبیانه» راه یابی این تیم در مسابقات المپیک را می‌بیند.

هم‌تیمی بربری و شاهین، مونا داهوک از سوریه که در هالند زندگی می‌کند، نیز چانس خوبی به راه یافتن در بازی‌های المپیک پاریس می‌بیند.

سه عضو مرد تیم جودوی پناهندگان عبارت اند از کاوان مجیدی مهاجر ایرانی در اسکاتلند، عرب صبغت الله از افغانستان و عدنان خنکان از سوریه که هر دو در آلمان زندگی می‌کنند.

وحید سرلک، مربی این تیم نیز پیشینه مهاجرت دارد. او زمانی خود عضو تیم ملی جودوی ایران بود. او که حالا ۴۲ ساله است، ۱۴ سال قبل بعد از این که خلاف مقررات دولت ایران عمل کرد و «بدون اجازه» در مسابقه با یک ورزشکار اسرائیلی شرکت کرد، به آلمان مهاجرت نمود.

سرلک که در آلمان مصروف مربی‌گری ورزش جودو است، از همکاری فدراسیون بین‌المللی جودو و کمیته بین‌المللی المپیک ستایش کرد و گفت که هردو نهاد سهم مهمی در تاسیس تیم جودوی پناهندگان داشته اند.

او به دویچه وله گفت: «پناهندگی و مهاجرت در سرتاسر جهان یک واقعیت زندگی است. ورزشکاران حرفه‌ای نیز از آن مستثنی نیستند.»

منبع