ریاکاری در تبلیغات: ما هفته گذشته در مورد توصیه های این گروه در ماه مبارک رمضان،وتناقض در گفتار آنها به چند نکته اشاره کردیم نفاق مذهبی در تبلیغات آنها، تناقض در آموزه ها و اعمالشان، تأکید نادرست بر شفقت و پیام‌های فریبنده آنها راجع به ضیاع وقت. این مقاله به آن بحث ادامه داده، اخلاق گزینشی و چگونگی فرق در اعمال و گفتارشان را نشان میدهد.

دعوت این گروه به “پرهیز از اسراف و مصرفگرائی” جز یک تلاش فریبکارانه جهت آبروریزی مسلمانان و ترغیب آنان به رد عصری گرائی چیزی دیگری نیست، در حالیکه رهبران گروه خوارج خود در خفأ زنده گی میکنند و اغلباً از شبکه‌های مالی غیرقانونی سود میبرند. آنان زنده گی مجلل را محکوم میکنند اما منابع را برای حملات ضد بشری خود اختصاص میدهند. آنان ادعای مخالفت با مصرفگرائی دارند، در حالیکه خود از بازارهای سیاه و اخاذی به ثروت وسرمایه خود میافزایند که این خود یک نمونه‌ دیگر از تضاد و ریاکاری آشکار میان گفتار و رفتار آنان است. ریاکاری در تبلیغات
رنج آور ترین جنبه تبلیغات گروه خوارج، معیار دوگانه آنان است. آنان بر گناهان فردی مانند غیبت، اسراف درغذا ویا تماشای بیش ازحد تلویزیون تمرکز دارند اما در برابر گناهان عظیم مانند کشتار بیگناهان، نقض پیمانها و ایجاد تفرقه میان مسلمانان سکوت میکنند. برداشت آنان از تقوأ بر رشد معنوی واقعی نبوده، بلکه بر نظارت و بازبینی استوار است. آنان میخواهند تفسیر منحرف خود از اسلام را بر مردم تحمیل کنند، در حالیکه خود را از چنین قوانین مستثنی میدانند. ریاکاری در تبلیغات
علمای واقعی اسلام مدت‌ها است که طرزتفکر گروه خوارج را نهی وطرد کرده‌ اند و آن را چیزی جز تحریف دین برای منافع سیاسی این گروه نمی پندارند. اسلام دین خشونت، ریاکاری یا نمایشی نیست، بلکه دین صلح، عدالت و عبادت مخلصانه است. اگر گروه خوارج واقعاً به اصول اخلاقی رمضان پایبند بود، اسلحه خود را زمین میگذاشت، از خشونت دست میکشید و برای ویرانی‌های که به بار آورده، طلب بخشش میکرد که این درتقابل با طبعیت و اهداف آنان است. آنان به دنبال قدرت هستند و تبلیغات ‌شان، هرچند ظاهر متدین دارد، اما جز ابزار برای فریب و سلطه ‌جوئی استفاده نمیشود. ریاکاری در تبلیغات
استفاده گروه خوارج از پیام‌های دینی صرفاً یک ابزار برای نظارت و جذب پیروان آنها است. آنان تعالیم اسلامی را به نفع خود تحریف میکنند، در حالیکه از ارزش‌های اساسی دین مانند رحمت، عدالت و اخلاص چشم پوشی میکنند. ریاکاری و تظاهر آنان در تمام ابعاد تبلیغات ‌شان هویدا است، طورمثال: پند ونصیحت اخلاقی آنها در حالیکه خود مرتکب جنایات میشوند، محکوم کردن تجملگرایی در حالیکه خود از ثروت‌ وسرمایه های غیرمشروع سود میبرند، و دعوت به وحدت در حالیکه تفرقه ایجاد میکنند. بر ما لازم است تا این تبلیغات فریبنده برای نفوذ آنان و حفظ گوهر واقعی اسلام را درک و آنرا بشدت رد نمائیم. رمضان باید ماه وحدت باشد، نه تفرقه! ماه التیام قلب ها باشد، نه آسیب ورنجش دلها! و این وظیفه کسان است که واقعاً به اسلام اهمیت میدهند تا اجازه ندهند افراط‌ گرایان آموزه‌های مقدس آن را برای اهداف خشونت‌ آمیز خود استفاده کنند. ریاکاری در تبلیغات

ریاکاری در تبلیغات