زنان و دختران محروم از آموزش به صنایع دستی و خیاطی روی آورده‌اند

پس از بسته شدن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها برای دختران بالاتر از صنف ششم، برخی از آنان به‌سوی ساخت صنایع دستی روی آورده‌اند.

آنان می‌گویند خوش‌حال‌اند که اکنون چیزهایی یاد می‌گیرند و از این طریق معاش حلال به دست می‌آورند، اما از حکومت نیز می‌خواهند درهای مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را به روی آنان باز کند.

ربینا که از تحصیل محروم شده است، می‌گوید: «خوش‌حال هستم که اکنون دوختن لباس را آغاز کرده‌ام و امور روزمره‌ام را از همین طریق می‌گذرانم؛ اما از حکومت می‌خواهم زمینه‌ تحصیل را برای دختران فراهم سازد تا بتوانند درس بخوانند و از این طریق به خانواده و هموطنان‌شان خدمت کنند. وقتی مکتب‌های ما بسته شد، بسیاری از دختران با مشکلات روحی مواجه شدند. وقتی به دوختن لباس پرداختم، اکنون از مشکلات روحی دور مانده‌ام.»

رویا نیز زنی است که پس از گذراندن دوره‌ کوتاه‌مدت آموزش تجارت، اکنون رییس شرکت صنایع دستی به نام «مهر» است.

او می‌گوید که از وضعیت بد اقتصادی عبور کرده و اکنون نه تنها نیازهای خانواده‌اش را تامین می‌کند، بلکه زمینه‌ کار را برای چندین دختر و زن دیگر نیز فراهم ساخته است.

رویا محمدی گفت: «تا صنف دوازدهم درس خوانده‌ام و برخی کورس‌ها را نیز پیگیری کرده‌ام، اما متاسفانه نتوانستم تحصیلات عالی بدست آورم. قبلاً یک کورس سوادآموزی داشتم و اکنون یک کارخانه کوچک دارم که دختران دیگر نیز با من در آن مشغول کار هستند.»

نزدیک به چهار سال پیش، در کشور درهای مکتب‌ها و دانشگاه‌ها برای دختران بالاتر از صنف ششم بسته شد و پس از آن دختران منتظر بودند تا دوباره باز شود، اما هیچ خبر خوبی نرسید و آن‌ها برای رسیدن به آرزوهای‌شان راه دیگری را انتخاب کردند.

مهدیه نظامی می‌گوید که تا صنف یازدهم درس خوانده است، اما پس از بسته شدن مکتب‌ها به دوخت و صنایع دستی روی آورده است. او می‌گوید آرزو داشته که داکتر شود و از این طریق به مردمش خدمت کند، اما شرایط فعلی او را با سرنوشت نامعلوم مواجه ساخته است.

او به طلوع نیوز گفت: «آرزو داشتم داکتر شوم، اما پس از بسته شدن مکتب‌ها وظایف خانه بر من تحمیل شد. سپس تصمیم گرفتم خیاطی یاد بگیرم، زیرا این حرفه را دوست دارم.»

در همین حال، رییس اتاق تجارت و صنایع زنان می‌گوید که اخیراً گرایش دختران به صنایع دستی افزایش یافته و صدها دختر در این بخش مشغول به کار هستند.

فریبا نوری می‌گوید که از این راه هم نان برای خانواده به دست می‌آورند و هم مالک یک حرفه می‌شوند.

رییس اتاق تجارت و صنایع زنان، فریبا نوری گفت: «قبل از این تغییر، نزدیک به ۱۸ یا ۱۹ زن با ما ثبت بودند؛ اما پس از بسته شدن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها و بسته شدن درهای تحصیل برای زنان، آن‌ها به این کار روی آوردند و اکنون با داشتن جوازهای اقتصادی، تجارتی و شهری، نزدیک به ده هزار دختر در سراسر افغانستان در این عرصه کار می‌کنند و بدون جواز نیز نزدیک به صد هزار زن در این بخش فعال هستند.»

هرچند که امارت اسلامی افغانستان آموزش دختران را تا اطلاع ثانوی به تاخیر انداخته، اما هیچ نشانه‌ای از بازگشایی درها دیده نمی‌شود.

منبع