با افزایش اخراج مهاجران افغان از کشورهای همسایه، اردوگاهی در ناحیه یازدهم شهر کابل به نقطه تجمع صدها خانواده تبدیل شده است.
در این اردوگاه خانواده‌هایی بودباش دارند که پس از سال‌ها زندگی در پاکستان و ایران، با دست خالی به وطن بازگشته‌اند. آنان اکنون با سرنوشت ناروشن روبه‌رو اند.
نبود سرپناه و عدم فرصت‌های شغلی از چالش‌های بنیادی آنان است. این خانواده‌ها آماده می‌شوند تا به ولایت‌های‌شان برگردند.
هجرت‌الله مهاجر برگشت داده شده از پاکستان به طلوع‌نیوز گفت: «کندز می‌رویم ولی سرنوشت ما معلوم نیست که در آن‌جا چه خواهد کردیم؟ آموزش کودکان ما یکی دیگر از چالش‌هاست که نگران آن هستم.»
محمدجان یکی دیگر از مهاجران برگشت داده شده از پاکستان گفت: «باید برای ما کمک نقدی شود تا یک سرپناه بسازیم. مشکلات ما خیلی زیاد است.»
این مهاجران که از چهل تا پنجاه سال عمرشان را در پاکستان سپری کرده‌اند، نبود سرپناه، کمبود فرصت‌های کاری و فقر را از چالش‌های بنیادی شان عنوان می‌کنند.
نثاراحمد که پس از ۴۵ سال به کشور برگشت داده شده، گفت: «ما پس از ۴۵ سال به ولسوالی خان‌آباد کندز می‌رویم. در آن‌جا زمین و سرپناه نداریم.»
فرزانه، مهاجر اخراج‌شده از پاکستان گفت: «ملک و زمین نداریم و شوهرم هنوز مسافر است. اکنون مجبور هستیم در یک خانه کرایی زندگی کنیم. ما می‌خواهیم که برای ما زمین بدهند و جای زندگی جور کنند.»
گفتنی‌ست که در حال حاضر روزانه ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ مهاجر از کشورهای همسایه از جمله ایران و پاکستان به این اردوگاه میایند. مسوولان کمپ لوای بابه جان از تلاش‌ها به هدف فراهم کردن سهولت‌ها برای مهاجران برگشت داده شده اطمینان می‌دهد.
ابولیث مسوول امنیتی کمپ لوای بابه جان گفت: «در این کمپ تدابیر گرفته شده. خیمه و کمپل برای شان می‌دهیم. نان هم برای شان آماده می‌کنیم و در ضمن بخش صحی در کمپ داریم که داکتران مردانه و زنانه حضور دارند.»
هم‌زمان با این کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان آمار می‌دهد که در ماه اپریل، بیش از ۲٨۰هزار افغان از پاکستان و ایران اخراج شده‌اند.
اولین کسی باشید که نظر بدهید on "هاجران افغان اخراج‌شده در اردوگاه کابل خواهان سرپناه دایمی هستند"