کودکان اخراج‌شده از ایران: فرصت آموزش در ایران نداشتیم
شماری از کودکان اخراج‌شده افغان از ایران از برخورد نا‌مناسب ماموران حکومت ایران با آنان در آن کشور روایت‌هایی تلخی دارند.
برخی از این کودکان اخراج شده می‌گویند که در آن کشور سرگرم انجام کارهای شاق بودند تا بتوانند روزگار را سپری کنند.
حنظله، حالا هجده‌ساله است، اما هنوز صدای صاحب‌کار ایرانی‌اش در گوشش مانده.
او در دوازده‌سالگی راهی ایران شد؛ اما بزرگ‌ترین حسرتش حالا نه خستگی آن سال‌ها، بلکه بی‌سوادی‌ست.
او به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «هر کار کردم نتوانستم درس بخوانم و حالا حتا اسم خود را نوشته کرده نمی‌توانم. انجا مکتب رفتیم و استاد هم می‌آمد اما پس از ده دقیقه دوباره می‌رفت. ما بی‌سواد ماندیم.»
در میان صدها کودک افغان اخراج‌شده از ایران، هرکدام خاطره‌ای دارند.
یکی از دوستی‌ها و هم‌صنفی‌ها، دیگری از تحقیر
سهراب، کودک اخراج‌شده از ایران: «چهار سهال در سپهری در یک مغازه کار می‌کردم، بعدش مکتب رفتم ولی گفتند که قبول نمی‌کنیم چون مهاجران را از ایران بیرون می‌کنند. برایم گفتند که در صنف دوم یا سوم قبولت می‌کنیم.»
حسین، کودک دیگر اخراج‌شده از ایران چنین می‌گوید: «با ما برخورد بسیار بد می‌کردند، لت می‌کردند و دعوا می‌کردند. کودکی‌ام خیلی بد گذشت.»
کودک ده ساله دانش‌آموز صنف سوم کنار وسایل اندکی که از خانه قدیمی‌شان از ایران آورده نشسته، حسرتش عدم وفا به تعهدش با دوستانش در ایران‌ست.
بنیامین، کودک دیگر اخراج شده از ایران گفت: «من قول داده بودم که تا صنف ششم با همصنفانم در ایران باشم.»
پیش از این صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل یا یونسیف آمار داده بود که در ماه گذشته میلادی بیش از پنج‌هزار کودک بدون همراه و یا خانواده‌های‌شان از ایران اخراج و به کشور برگشته‌اند.
اولین کسی باشید که نظر بدهید on "کودکان اخراج‌شده از ایران: فرصت آموزش در ایران نداشتیم"