جگموهن سینگ، تنها شهروند سیک کشور در شهر گردیز مرکز ولایت پکتیا میگوید که کشورش را بینهایت دوست دارد و هرگز ترک نخواهد کرد.
آقای سینگ از دیدگاه متفاوت اقشار جامعه نسبت به خودش شکایت میکند؛ اما به این باور است که اگر امارت اسلامی برای سیکها و اهل هنود کشور سرپناه و عبادتگاهها ایجاد کند و زمینه کار را فراهم سازد، بسیاری از آنان به کشورشان بر خواهند گشت.
خانواده او کشور را ترک کردهاند و جگموهن سینگ حالا در یک اتاق کرایی در شهر گردیز زندگی میکند. آقای سینگ برای پیدا کردن هزینه زندگی دکانی ساخته و دوای یونانی میفروشد.
جگموهن سینگ به خبرنگار طلوعنیوز گفت: «من اینجا تنها استم تمام فامیل من به هند رفته است، من وطن خود را دوست دارم، شما بروید من نمیروم. یک فامیل اینجا مانده ایم ما نمیرویم و در اینجا کاروبار هم میکنیم.»
این شهروند سیک کشور میافزاید که سیکها و اهل هنود در کشور در مقایسه با سایر شهروندان افغانستان به دیده کم نگریسته میشوند.
جگموهن سینگ افزود: «خواست ما از دولت این است وقتی که مردم ما اینجا میآیند برای ما جا بدهد که در آن خانه، دوکان و بازار جور کنیم.»
نزدیک به ۵۰۰ خانواده سیک و هنودوهای افغانستان در شهر کهنهی گردیز زندگی میکردند؛ اما این خانوادهها به علت جنگهای داخلی یا به ولایتهای دیگر آواره شدهاند و یا هم راه مهاجرت در پیش گرفتند.
خانهها وعبادتگاههای آنان در شهر کهنهی گردیز به ویرانه مبدل شده است.
شماری از بزرگان شهر کهنهی گردیز، خاطرات خوبی از سیکها و هندوباوران افغان دارند.
علی شاه خان، باشنده شهر کهنه گردیز گفت: «بعضی شان به خوست و بعضی دیگر به غزنی رفتند، بعضی اوقات میآیند اینجا خانههای شان اینجا است، خانههای بعضی شان ویران است و بعضی دیگر به کرایه داده اند خانههای شان را.»
غلام غوث الدین، یکی دیگر از باشندگان شهر کهنه گردیز، گفت: «دو گروه بودند، یکی گروه سیکها و دیگر گروه هندوها، معبد سیکها و هندوها جدا بود، بسیار خوب رفتار میکردند.»
با این حال، مسوولان محلی ولایت پکتیا از تامین حقوق جگموهن سینگ اطمینان میدهند و بر پشتیبانی از او تاکید میورزند. این مسوولان از سایر سیکها و هندوباوران افغانستان میخواهند که به کشور شان برگردند.
ثواب جان اسلامیار، رییس اطلاعات و فرهنگ پکتیا، به طلوعنیوز گفت: «اکنون به شکل کامل در امنیت زندگی میکند و زمینه کار فراهم شده است و در این راستا کدام مشکلی وجود ندارد.»
در کوچهیی که جگموهن سینگ دکان دارد، محل کاروبار بسیاری سیکها و هندوباوران در گذشته در شهر گردیز بود؛ اما حالا تنها جگموهن سینگ در این کوچه باقی مانده است.
اولین کسی باشید که نظر بدهید on "تنها بازمانده اقلیت سیک در ولایت پکتیا: کشورم را هرگز ترک نمیکنم"