دخترانی که توسط بنیاد لیندا نورگرو از افغانستان به اسکاتلند منتقل شده اند، از این که فرصت تحصیل دارند، خرسند هستند. آن‌ها امیدوارند روزی شرایط مساعد شود و با کسب تحصیلات به کشور خود برگردند و خدمت کنند.

زمانی که ا.ا. زنان را از رفتن به دانشگاه‌ها در افغانستان منع کردند، زهرا حسینی فکر کرد که رویای داکتر شدن او به پایان رسیده است. اما حالا او به بریتانیا رسیده و در آنجا مصروف ادامه تحصیل در رشته طب است.

این دختر ۲۰ ساله به خبرگزاری فرانسه در گلاسکو گفت: «آمدن به اسکاتلند، همه چیز را تغییر داد. این به من برای آینده بهتر امید داد.»

او افزود: «من می‌توانم داکتر شوم، می‌توانم از نظر مالی مستقل شوم و می‌توانم در حد توانم به خانواده‌و جامعه خدمت کنم.»

حسینی یکی از ۱۹ دانشجوی دختر از افغانستان است که در ۲۱ اگست پس از سه سال تلاش توسط بنیاد لیندا نورگرو وارد اسکاتلند شدند تا تحصیلات شان در رشته طب را ادامه بدهند.

نورگرو یک امدادگر ۳۶ ساله اسکاتلندی بود که در سال ۲۰۱۰ توسط شبه نظامیان اسلامگرا در افغانستان ربوده شد و در جریان تلاش نافرجام نجات توسط نیروهای ویژه ایالات متحده، کشته شد.

این بنیاد که توسط والدین او به نامش ایجاد شده است، گفته از زمانی که ا.ا. در دسمبر ۲۰۲۲ دستور ممنوعیت تحصیل زنان در دانشگاه‌ها را صادر کرد، دانشجویان اغلب در خانه‌های خود محبوس شدند.

مقامات ا.ا. از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان در اگست ۲۰۲۱‌‌، پس از خروج نیروهای امریکایی، تفسیر سختگیرانه‌ای از شریعت اسلامی را تطبیق کردند و منع تحصیل دختران یکی از این محدودیت‌ها بود.

‌زنان بار سنگین این محدودیت‌ها را متحمل شده اند که سازمان ملل آن را «آپارتاید جنسیتی» نامیده است.

‌فریبا آصفی، دانشجوی ۲۵ ساله رشته طب که در حال حاضر در دانشگاه گلاسکو تحصیل می‌کند، می‌گوید: «آنها به من اجازه ندادند که تخصص خود را در افغانستان بگیرم.»

آصفی گفت: «حالا فکر می‌کنم خوش‌شانس‌ترین فردی هستم که اینجا هستم و می‌توانم ادامه تحصیل بدهم و به این فرصت دست پیدا می‌کنم تا به تحصیلاتم ادامه بدهم و رویایم را دنبال کنم. خیلی هیجان‌زده و واقعا خوشحالم.»

این دختران پس از آن وارد اسکاتلند شدند که حکومت اسکاتلند در ادینبورگ قواعد بودجه را اصلاح کرد تا اطمینان حاصل شود که با ‌آن‌ها مانند دانشجویان اسکاتلندی رفتار می‌شود و واجد شرایط تحصیل رایگان هستند.

برخی از این دانشجویان در سنت اندروز، داندی و آبردین تحصیل می‌کنند.

بنیاد لیندا نورگرو گفته که برای رساندن این دانشجویان به اسکاتلند باید بر موانع زیادی غلبه می‌کرد، از جمله مذاکره برای سفر به پاکستان برای درخواست ویزای بریتانیا، سازماندهی امتحانات زبان انگلیسی و مصاحبه‌های دانشگاهی از طریق اسکایپ.

این بنیاد گفته است که برای این دانشجویان محل زندگی و حساب‌های بانکی در بریتانیا فراهم کرده که در مجموع ۶۰ هزار پوند (۷۹ هزار دالر) هزینه داشته است.

جان نورگرو، پدر لیندا در بیانیه‌ای گفت: «سرانجام، این ۱۹ زن جوان فوق العاده با استعداد با فرصت تحصیل و شغلی فوق‌العاده، آینده خود را به دست می‌آورند. آینده آن‌ها در صورتی که در افغانستان می‌ماندند، خوب نبود.»

آصفی گفت که امیدوار است روزی بتواند به افغانستان بازگردد و به عنوان داکتر کار کند. او گفت: «این وضعیت دایمی نه، بلکه موقتی است و تغییر خواهد کرد و یک روز ما یک افغانستان روشن و یک کشور صلح‌آمیز خواهیم داشت.»

این دانشجو افزود: «من تقریباً مطمئنم که (روزی) شاهد خواهیم بود که همه دختران و زنان می‌توانند تحصیل و کار کنند و از زندگی لذت ببرند. و ما باید خوشبین باشیم که در آینده نزدیک افغانستان روشن خواهیم داشت.»

منبع