انستیتوت جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت می‌گوید که افغانستان در میان ۱۷۷ کشور در شاخص جهانی وضعیت زنان در سال ۲۰۲۳ بد ترین کشور برای زنان خوانده شده است.

مرکز تحقیقات صلح اوسلو برای جنسیت، صلح و امنیت در مورد این شاخص روز سه شنبه ۲۴ اکتوبر (دوم عقرب) در شهر نیویارک ایالات متحده معلومات را منتشر کرد.

جینی کوگلمن، مدیر انستیتیوت جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت امروز در یک گردهمایی نشر گزارش سال ۲۰۲۱-۲۰۲۲ گفت: “امتیاز کلی این کشور در مقایسه با سال ۲۰۱۷ تقریباً ۳۰ در صد کمتر است و دلیل آن وخامت میزان خشونت و وخاومت مصوونیت جامعه است.”

افغانستان که ۰.۲۸۶ امتیاز به دست آورده در بین ۱۷۷ کشور جهان در ردۀ آخر قرار گرفته است.

ال ترایگیستید، رییس مرکز تحقیقات صلح اوسلو برای جنسیت، صلح و امنیت گفته است: ” از سال ۲۰۲۱، افغانستان بدترین ردیف زن بودن در جهان را به خود اختصاص داده است. زنان افغان هر روز از خواب بیدار می‌شوند و هیچ شغلی ندارند، تحصیلی ندارند و هیچ استقلالی در زندگی خود ندارند. این گزارش باید به عنوان زنگ خطری برای رهبران جهان عمل کند که ملتی از زنان در زندان است.”

این در حالی است که حکومت طالبان در بیش از دو سال گذشته، محدودیت‌های فزاینده را بر زنان و دختران این کشور وضع کرده اند.

آنان آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، تحصیل دختران و زنان در دانشگاه‌ها و موسسات تحصیلات عالی و کار آنان در اداره‌های دولتی را به جز از سکتورهای معدود، منع کردند.

علاوه بر این، منع کار زنان در موسسات غیرحکومتی داخلی و خارجی به شمول دفاتر ملل متحد، منع رفتن زنان به حمام‌های عمومی، پارک‌های تفریحی و ورزشگاه‌ها و بستن آرایشگاه‌های زنانه بخشی از این محدودیت‌های طالبان بر زنان و دختران افغان اند.

با اینحال، مقام‌های طالبان مدعی اند که حقوق زنان در افغانستان در چارچوب شریعت تامین است.

این گزارش که با هزینۀ وزارت امور خارجۀ ناروی تهیه شده است، وضعیت زنان را در ۱۷۷ کشور جهان برجسته می‌کند.

این نهاد گفته است که دنمارک با کسب ۰.۹۳۲ امتیاز، سویس با ۰.۹۲۸ امتیاز و سویدن با ۰.۹۲۶ امتیاز از رهگذر بهبودی وضعیت زنان به ترتیب جایگاه اول تا سوم را در رده بندی جهانی از آن خود کرده اند. در همین حال، یمن با ۰.۲۸۷ امتیاز و جمهوری افریقای مرکزی با ۰.۳۷۸ امتیاز به ترتیب جایگاه ۱۷۶ و ۱۷۵ را گرفته اند.

یافته‌های این شاخص نشان می‌دهد، در جوامعی که زنان در شرایط خوبی به سر می‌برند، زندگی آرام‌تر، دموکراتیک‌تر و مرفه‌تر دارند و برای مقابله با تاثیرات تغییرات اقلیمی آماده استند.

این شاخص توسط موسسه جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت و مرکز تحقیقات صلح اوسلو برای جنسیت، صلح و امنیت، بر اساس تحقیقات و گردآوری معلومات و ارقام در مورد حضور، عدالت و امنیت زنان در جامعه در ۱۷۷ کشور تهیه شده است.

در این تحقیق از ۱۳ شاخصم های متعدد، مانند آموزش، اشتغال، قوانین و خشونت سیستماتیک شامل بوده است. ایالات متحده امسال در این شاخص جایگاه ۳۷ را کسب کرده است و امتیازات مشابه با سلوانیا، بلغاریا و تایوان دارد.

ایلینا اورتیز، از تهیه‌کنندگان این شاخص گفته است: “شاخص صلح و امنیت زنان با امتیازات، رتبه‌بندی و معلومات قوی، ابزار ارزشمندی برای افرادی است که روی مسایل زنان، صلح و امنیت کار می‌کنند.”

به گفتۀ اورتیز، با استفاده از این شاخص، پالیسی‌سازان می‌توانند تعیین کنند که در کجا به منابع نیاز است.

همچنان او گفته است که خبرنگاران می‌توانند از این مطالب در گزارش‌های خود و فعالان می‌توانند از این معلومات و آمار برای آماده سازی حکومت‌های شان برای پاسخگویی به وعده‌های که برای بهبودی زنان داده بودند، استفاده کنند.

مرکز تحقیقات صلح اوسلو برای جنسیت، صلح و امنیت گفته است که تمام ۲۰ کشوری که در پایین‌ترین رده‌های شاخص سال ۲۰۲۳ قرار دارند، بین سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ درگیری مسلحانه را تجربه کرده اند و در این کشور بیش از نیمی از زنان در مجاورت مکان‌های درگیری زندگی می‌کنند.

شاخص صلح و امنیت زنان بر این نکته تاکید دارد که چگونه کشورهای متخاصم می‌توانند در جهت رفاه زنان کار کنند. ویتنام به عنوان نمونه در این شاخص ذکر شده است. ویتنام از نظر امنیت زنان در ردیف ۲۴، اما از نظر دسترسی زنان به عدالت در ردیف ۱۵۴ قرار دارد.

موسسه تحقیقات صلح ناروی گفته است که همه کشورها ظرفیت بهبود وضعیت زنان را دارند. این موسسه افزوده که با وجود توافقنامه صلح سال ۲۰۱۶ بین حکومت و مخالفان مسلح در کولمبیا از هر سه زن، دو زن در ۵۰ کیلومتری مناطق درگیری در این کشور زندگی می‌کنند.

میلان ویرویر، رییس اجرایی موسسه جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت گفته است که در جهان اقتدارگرایی با هدف عقب راندن پیشرفت زنان رو به افزایش است.

او گفت: “این شاخص به ما یادآوری می‌کند که رابطه مستقیمی بین رفاه زنان و رفاه ملت‌ها وجود دارد. سرمایه‌گذاری در پیشبرد برابری جنسیتی نیز سرمایه‌گذاری در صلح، امنیت و رفاه است.”

منبع