برخی از زنان در غور پس از محدودیت‌های اعمال شده توسط طالبان بیکار شده اند، فعالیت ها در زمینه تولید صنایع دستی را اغاز کرده اند.

خاطره غوری و شوهرش نزدیک به دو سال می شود که وظایف‌شان را از دست داده اند.

او پیش از سقوط جمهوری افغانستان به عنوان سارنوال نظامی در بخش تحقیق در سارنوالی ولایت غور کار می کرد و همسرش هم در یکی از موسسات. اما به دنبال بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان بیش از دوسال قبل، مسیر زندگی این زوج تغییر کرد.

خاطره کارگاه صنایع دستی ایجاد کرده است.

اما او می گوید که طالبان به آنان مجوز فعالیت در یک مکان خاص را نداده اند و او مجبور شده کارش را از خانه‌شان از طریق شبکه‌های اجتماعی انجام دهد:

” صنایع دستی که جور می کنیم آن را به صفحه فیسبوک میمانیم دوستان و دخترخانم هایی که می دیدند و فرمایش می دادند ما به خانه جور می کردیم و طبق فرمایش آنان روان می کردیم.”

سفارشات مشتریان کارگاه صنایع دستی خاطره را برادرش انتقال میدهد.

صنایع دستی تولیدی خاطره، تهیه لباس، دستمال، مهره دوزی، بافندگی و انواع لوازم مورد نیاز زنان و دختران است.

اما به گفته خاطره این کار از طریق اینترنت برایش دشوار است چون در غور بیشتر زنان و دختران به اینترنت و تلفن دسترسی ندارند.

در کنار خاطره ده‌ها زن دیگر نیز در غور هستند که پس از سقوط جمهوری بدست طالبان کار صنایع دستی را شروع کرده اند و مانند خاطره به مشکل نبود جای و جواز کار روبرو هستند.

نفس گل ۳۴ ساله که در شهرک مهاجرین غور زندگی می کند.

او تا یک سال پیش در یک موسسه داخلی مصروف به کار بود، اما پس از آنکه طالبان در اواخر ماه دسمبرسال گذشته مانع کار زنان در موسسات شدند او نیز مجبور شد برای تامین مخارج زندگی‌اش کار صنایع دستی را آغاز کند.

او خواهان ایجاد بازار مشخص برای فروش صنایع دستی است:

” من می خواهم از دولت که من را کمک کند و دکان بدهد برای من تا بتوانم به بازار کار کنم خیاطی خود را ادامه بدهم و لباس‌هایم را به قیمت دلخواه خودم به فروش بگذارم به آرزو خود برسم که یک خانم تجارت پیشه باشم.”

عمده‌ترین صنایع دستی زنان ولایت غور قالین، چپک، نمد، گلدوزی، خامک‌دوزی و چرمه‌دوزی است که از سالیان دور به این طرف بین زنان رواج دارد.

عبدالحی زعیم رئیس اطلاعات فرهنگ طالبان در غور به درخواست رادیو آزادی در مورد تبصره در باره خواست زنان محلی هنوز اظهار نظر نکرده است.

طالبان محدودیت‌های زیادی بر کار، آموزش و حضور زنان در اجتماع وضع کرده اند.

اکنون، فعالان حقوق زن می گویند که طالبان باید محدودیت‌ها را برطرف و برای زنان زمینه کار و تجارت را فراهم کنند ، تا زنان بتوانند در اقتصاد خانواده‌هایشان کمک کنند.

گلثوم یکی از فعالان حقوق زن در غور به رادیو آزادی گفت:

“وقتی که زنان از کار کردن در موسسات و ادارات مانع شدند باید یک راه دیگر برای خانم‌ها بسنجند؛ مثلا از طریق کارهای حرفه‌ای این زمینه را برایشان مهیا بسازند تا آنان هنردستی‌ای که دارند بتوانند از طریق آن امرار معاش کنند و خانم هایی که قبلا نان آور خانواده‌های‌شان بودند دوباره مستقل شوند و به خانواده‌های خود کمک کنند.”

بر اساس سروی‌ای که دفتر سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان انجام داده، در ماه جون سال روان میلادی ۸۰ درصد زنان در افغانستان گفتند که توانایی‌ شان برای انجام فعالیت‌های درآمدزا کاهش یافته است.

این آمار در ماه آپریل ۷۵ درصد بوده است.

ادارۀ زنان سازمان ملل متحد همچنان می‌گوید که از سال ۲۰۲۱ تا اکنون طالبان بیش از ۵۰ فرمان را صادر کردند که مستقیماً حقوق زنان را محدود کرده است.

منبع