در طول تاریخ، علاوه بر معماری و آثار هنری به جا مانده از فرعونیان که جهان را با اسرار خود شگفت‌زده کرده، ارتش و تجهیزاتی نیز وجود داشته که حکایت از قدرت آن‌ها در آن زمان دارد.

العین نیوز اطلاعاتی برخی از این سلاح‌ها را بر اساس داده‌هایی که در وب‌سایت‌های تخصصی تاریخ باستان از جمله «تاریخ» آمریکایی آمده، استخراج کرد.

نیزه و سپر نوک برنزی

هسته اصلی ارتش مصر، مانند اکثر ارتش‌های باستانی، نیزه‌داران بودند. نیزه‌داران مصری در آرایش‌های فشرده به سوی دشمن پیشروی می‌کردند. طول نیزه به مبارزان مصری این امکان را می‌داد که در پشت سپرهای نسبتاً ایمن خود با دشمن مقابله کنند. در حالی که نوک برنز آنقدر قوی و تیز بود که بتواند به زره چرمی پیاده نظام دشمن نفوذ کند.

نیزه مصری

نیزه مصری چیزی بیش از یک موشک دست پرتاب بود، زیرا در نبردهای نزدیک از نیزه کوتاهی به طول حدود یک متر استفاده می‌شد.

مصری‌ها با نیزه به عنوان یک ابزار دور ریختنی مانند تیر برخورد نمی‌کردند، بلکه نیزه‌های خود را با تیغه‌های فلزی الماسی‌شکل مجهز کرده و هدف‌گیری و پرتاب آن‌ها را با یک دسته چوبی تقویت شده و متعادل آسان می‌کردند.

تبر

تبر جنگی مصری یک سلاح ثانویه بود که در کمر یک جنگجو استفاده می‌شد یا از شانه او آویزان می‌شد و در نبرد نزدیک می‌توانست به زره دشمن نفوذ کند.

در دوره‌های قبلی تاریخ مصر، زمانی که دشمن زره نمی‌پوشید، تیغه‌های تبر نبرد به شکل نیم دایره یا هلالی بود که برای ایجاد زخم‌های عمیق و مورب در گوشت محافظت نشده طراحی شده بود.

تبر گرز

باستان‌شناسان شواهدی از یک سلاح متمایز مصری به نام تبر گرز کشف کرده‌اند.

گرز جنگی استاندارد یک چماق است که یکی از قدیمی‌ترین سلاح‌های روی زمین است.

در آغاز سال ۶۰۰۰ پیش از میلاد، مصریان خود را با گرزهای ساده، ساخته شده از یک دسته چوبی که بالای آن یک سنگ سنگین قرار داشت مسلح کردند.

اما در طول پادشاهی جدید، آن‌ها طراحی سلاح را با اضافه کردن یک تیغه منحنی که در یک سر چوبی آن تعبیه شده بود، بهبود بخشیدند.

از تبر گرز می‌توان با هر دو دست برای شکستن شمشیرهای دشمن و نفوذ به قوی‌ترین زره برنزی استفاده کرد.

• اسراری از فراعنه مصر که هنوز کشف نشده است

شمشیرهای کوتاه

شمشیرها و خنجرها قبل از اینکه هیکسوس‌ها پیشرفت‌هایی در فناوری ریخته‌گری برنز داشته باشند، سلاح رایج مصری نبودند. تنها پس از آن امکان ساخت شمشیرهای کوتاه به اندازه کافی قوی برای مقاومت در برابر سختی‌های نبرد فراهم شد.

دو نوع متداول شمشیر کوتاه مصری وجود داشت. اولی خنجر شکل بود و نوک تیز داشت و کارش ضربه زدن به دشمن از فاصله بسیار نزدیک بود و دومی بلندتر با اضلاع صاف.

خوپش

شاید معروف‌ترین و ترسناک‌ترین سلاح مصری پادشاهی جدید شمشیر خمیده‌ای به نام خوپش باشد.

تیغه متمایز خوپش مانند یک علامت سوال به نظر می‌رسد، با لبه برش در قسمت بیرونی منحنی مانند شمشیر، نه داخل آن مانند یک داس.

در زبان مصری باستان کلمه «خوپش» به معنای «پای جلوی حیوان» است. مصری‌ها بار دیگر به خاطر این سلاح ترسناک که بارها در نقاشی‌های برجسته به تصویر کشیده شده، مدیون هیکسوس‌ها هستند.

گفته می‌شود که پادشاه پسر توت عنخ آمون با خوپش به خاک سپرده شد.

کمان مرکب

قبل از حمله هیکسوس‌ها، مصریان به کمان خود تکیه می‌کردند، یک کمان و تیر ساده که از یک تکه چوب ساخته می‌شد.

اما سلاح کمان مرکب سلاحی پیچیده و گران قیمت بود که از لایه‌هایی از چوب، شاخ حیوانات و تاندون‌هایی ساخته شده بود که برای تولید نیرویی بزرگ، منحنی شده بودند.

به مرور کمان مرکب به سلاح نهایی مصر تبدیل شد. کمان مرکب مصری دراز، حدود ۱.۵ متر بود و با دقت از چوب توس، شاخ بز، احشای بافته شده حیوانات و تاندون‌‌های گاو ساخته شده بود که همه آن‌ها را با چسب‌های حیوانی به یکدیگر چسبانده بودند.

مقیاس سپر

میانگین سربازان پیاده نظام مصری در ارتش پادشاهی جدید از محافظ زیادی در میدان نبرد استفاده نمی‌کردند.

اما بر اساس نقاشی‌های قابل توجه و شواهد باستان‌شناسی، آن‌ها ممکن است از پوشش‌های پارچه‌ای ساده تقویت شده با چسب حیوانی، به شکل زره پوشیده باشند. اسب‌ها نیز زره می‌پوشیدند.

منبع